كاربران تيتر نيوز: كانديداها هيچ برنامه‌ جايگزين براي مذاكرات ندارند

كاربران اخبار آنلاين در مورد:

ناشناس با اشاره به بدهي آمريكا مي نويسد: من به شما قول مي دهم ، رئيس جمهور به ايالات متحده امتياز نمي دهد و كاري نمي كند. همه دنيا برده ايالات متحده است. حتي روسيه و چين كه به نظر مي رسد متحدان ما هستند ، نيازي به ايالات متحده ندارند. با چند تصميم موافقت كنيد ، اين امر مي تواند صادرات ، پول و مردم ما را به صفر برساند و مي تواند كاري را انجام دهد كه حتي دانشجويان ما را تروريست معرفي كند و به هيچ دانش آموز اجازه نمي دهد بسياري از كارهاي ديگر فراتر از آنچه در زمان آقاي انجام شده است ، انجام مي شود. زمان جليلي اما ظريف باردز از امروز منتظر تحريم هاي خطرناك تري است زيرا انحصارگران كار مي كنند.

حسن علي نوشت: به نظر من ، توافق اجتناب ناپذير است ، زيرا مقدمات فقط وجود دارد ، زيرا دو طرف اختلافات زيادي راجع به تعدادي از موضوعات دارند كه با انتخابات آينده حل خواهد شد ، اما همه ما بايد در زمينه ديپلماسي با هم كار كنيم. زمين.

سلطان نوشت: نوبت آنهاست كه بگويند مذاكره چيز خوبي است و آنها همه چيز را مي پذيرند

زينب نوشت:اگر يك دولت انقلابي به قدرت برسد ، يا آمريكايي ها شرايط ايران را كاملا بپذيرند ، يا بورژوازي كاملاً از بين برود.

ايران پاسخ داد: حتي مي دوني چي گفتي؟ !!! آنها از دولت انقلابي بسيار ترسيدند و قطعنامه هاي زيادي براي اين كشور صادر كردند …

منطق اقتصاد سياسي مي نويسد:به دنبال متحدان جبهه پايداري و اصولگرايان و نامزدهاي نزديك به اين افراد ، اميدوارم كه گفتگوها متوقف شود ، دولت بعدي طبق قانون مصوب مجلس از NPT و سازمان انرژي اتمي خارج شود. عضويت در FATF وجود نخواهد داشت و كاملاً از بين نخواهد رفت. از آنجا كه با نظرات دوستان در جهان و مباحث و پارلمان ، احساس كردم كه ما نيازي به كشتي نداريم ، ما مي توانيم از طريق موز روغن بدهيم ، به عنوان مثال ، ما مي توانيم موز بگيريم ، مي توانيم فرش بدهيم ، ما مي توانيم نشاسته را بدست آوريم ، و غيره صادرات! يا كشتي هاي جنگي و سربازان آمريكايي را تصرف كنيد و ميلياردها دلار در ازاي آزادي من بگيريد ، يا سفارت و وزارت امور خارجه را ببنديد و به وزارت امور خارجه ، صادرات و تجارت و وزير آن احمد آقا باغال بگوييد تجارت من موفق است . در همان زمان ، متوجه شدم كه ما به مواد اوليه نيازي نداريم ، خدا را شكر ، همه چيز در كشور است و نيازي به واردات نيست. و ما تحريم ها را افزايش داديم.

آنلاين در پاسخ به گفته فوق نوشت: به جز ناخن ها ، كسي ناخن هايم را به پشتم نگذاشته است. حل مسئله در داخل است و هيچ كشوري مشكلات خود را از خارج حل نمي كند. كاش اين را مي دانستيم.

كاربران ناشناس در پاسخ به نظر بالا نوشتند: آقاي آنلاين ، به نظر من ، شما و امثال شما چيزي نمي دانيد كه تفاوت زيادي بين استقلال و جدايي وجود دارد! شما در مورد توليد نمي دانيد كه طيف وسيعي از كالاها از ايران وارد مي شود يا نمي تواند در ايران توليد شود يا توليد اقتصادي نيست! نمي دانيد كه توسعه يك كشور مستلزم تعامل با جهان است ، رشد اقتصادي مستلزم تعامل با جهان و توانايي حضور در بازارهاي جهاني است! اولين شرط رشد صنعتي اين است كه ما از تجربه كشورهاي پيشرفته استفاده كنيم و با ظهور فن آوري مدرن مي توانيم سطح دانش را افزايش دهيم. ما 1000 سال داريم. فروش مواد اوليه نفتي و فرآورده هاي دامي با قيمتي كمتر از بازار پيشرفتي ندارد و از كشورها مي خواهد مواد اوليه و بدن را به ما بدهند! يا پول ما را به نفع خود در بانك نگه داريد و فقط هزينه نگهداري پول را كاهش دهيد (مانند كره جنوبي ، عراق و هند با ما). من واقعاً مي خواهم تفاوت استقلال و انزوا را درك كنيم.