گرفتاران «فراموشي» – سلام دكتر

به گزارش سلام دكتر، طبق گزارشات موجود و براساس اعلام سازمان ملل بيش از ۵۵ ميليون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگي مي‌كنند. اين درحاليست كه مطالعه سازمان جهاني بهداشت (WHO) نشان مي‌دهد كه جمعيت دنيا در سال‌هاي آتي با رشد سريع ابتلا به زوال عقل روبرو خواهد بود و اين تحقيق نتيجه گرفته است كه تعداد بيماران درگير دمانس در سال ۲۰۳۰ ميلادي دستكم ۴۰ درصد بيش‌تر از ميزان كنوني مي‌شود. مبناي اين نتيجه‌گيري، پيرتر شدن هر چه بيشتر شهروندان و عدم آمادگي اكثر كشورها براي مواجهه با كهنسالي و پيامدها و عوارض اين دوران عمر است.

براساس اظهارات معصومه صالحي_مديرعامل انجمن آلزايمر ايران نيز، ۵۲ ميليون مبتلا به دمانس در جهان داريم ‌و اكنون نزديك به يك ميليون نفر مبتلاي به دمانس در ايران وجود دارد كه پيش‌بيني مي‌شود در سال ۲۰۵۰ تعداد مبتلايان در جهان به ۱۳۹ ميليون نفر و در ايران نيز به بيش از ۳ ميليون نفر برسد.

اما بيماري آلزايمر چيست؟ بيماري آلزايمر يكي از شايع‌ترين نوع دمانس است كه فراموشي، اولين نشانه آن است. اين بيماري به دليل بروز مشكلاتي در مغز بوجود مي‌آيد. سلول‌ها عملكرد خود را از دست مي‌دهند و در نهايت از بين مي‌روند كه اين روند به از دست رفتن قدرت حافظه، كاهش توانايي در فكر كردن و حتي تغييرات شخصي منجر مي‌شود.

مسير اصلي اين بيماري مختل كردن ارتباط بين نورون‌هاست؛ نورون‌ها سلول‌هاي خاصي هستند كه سيگنال‌هاي شيميايي و الكتريكي بين بخش‌هاي مغز را پردازش و منتقل مي‌كنند. اين وضعيت عامل مرگ سلول در مغز است كه به اعتقاد متخصصان به دليل تشكيل دو نوع پروتئين موسوم به آميلوئيد و “تاو” بروز مي‌كند. تعامل دقيق بين اين دو پروتئين ناشناخته است اما آميلوئيدها در خوشه‌هاي چسبنده به نام پلاك‌هاي بتاآميلوئيد انباشته مي‌شوند در حاليكه پروتئين تاو داخل سلول‌هاي مرده شكل مي‌گيرد.

اين بيماري به صورت تدريجي است و ممكن است در مراحل اوليه بيماري، فرد متوجه مشكلات و ناتواني در انجام برخي كارهايش شود، در بسياري از مواقع بيماري خود را انكار مي‌كند. فراموشي‌هاي مكرر رخ مي‌دهد و توانايي نگهداري زنجيره افكار و ترتيب جملات مختل مي‌شود و فرد اشيا و وسايلش را جابه‌جا مي‌گذارد و به طور مكرر از اطرافيان سوال مي‌پرسد و به مرور عدم آگاهي به مكان و زمان پيدا مي‌كند، مشكل در خواندن و نوشتن پيدا مي‌كند زيرا ديگر تمركز ندارد و حتي گاهي معاني كلمات را متوجه نمي‌شود، در محاسبه كردن دچار مشكل مي‌شود. همچنين استدلال و قضاوت درباره مسائل مختل مي‌شود و انگيزه خود را براي هر كاري از دست مي‌دهد و…

گرفتاران فراموشي …

“فرشته” يكي از افرادي است كه با چالش‌هاي بيماري آلزايمر آشناست و از آنجايي كه سه سال از مادرش كه به آلزايمر دچار است، مراقبت مي‌كند، خيلي خوب سختي‌هاي مراقبت از بيماران مبتلا به آلزايمر را مي‌داند. او از آلزايمر به عنوان بيماري خاموش ياد مي‌كند و در اين باره به سلام دكتر مي‌گويد: «به نظرم هيچوقت متوجه نمي‌شويد كه اين اتفاق چه زماني مي‌افتد؟ زماني مي‌فهميد كه ديگر مبتلا شده و هيچ سن و سالي براي آن تعيين نشده كه متوجه شويد فرد در شرايط خاصي است. اين بيماري بسيار مخوف و خاموش است و به آرامي وارد مي‌شود؛ بدون آنكه متوجه شويد و زماني كه شدت پيدا مي‌كند تازه درك مي‌كنيد كه اين بيماري اتفاق افتاده است.»

مادر فرشته كه اكنون ۸۵ سال دارد، حدود ۱۵ سال قبل شروع به تدريس رايگان به كساني كه سواد نداشتند، مي‌كند اما مدتي بعد از فوت همسرش يعني حدود ۵ سال پيش نشانه‌هايي از بيماري آلزايمر در مادرش آشكار مي‌شود. او درباره نشانه‌هاي اوليه بيماري مادرش مي‌گويد: «چيزي كه توجه مرا جلب كرد اين بود كه مادرم چندين بار به دفعات مي‌گفت شما پول‌هاي مرا خرج كرديد؛ چيزي كه از مادر بعيد بود و هيچوقت اينگونه شك نمي‌كردند. يك چيزهايي مي‌گفتند و من در ابتدا باور مي‌كردم، مثلا درمورد همسايه مي‌گفت فلاني توي خونه نيست، فكر كنم برايش اتفاقي افتاده است. من هم پيگير نبودم و فكر مي‌كردم با همسايه‌ها صحبت كرده است، تا اينكه روزي گفتند يكي از دوستانش دچار مشكل مالي شده و نياز دارد پولي را در اختيار دوستشان قرار دهند. من به مادر گفتم شما كارت بانكي خودتان را بدهيد كه من چك كنم چقدر موجودي داريد و من هم باقي پول را واريز كنم اما مادر گفت من كارت ندارم، در صورتي كه مادر دو كارت بانكي داشت و آنجا بود كه متوجه شدم يك چيزي اشتباه است، چون چند روز قبل‌تر هم اتفاق مشابهي رخ داده بود.» 

از آنجايي كه فرشته مديرفني بند ب يكي از آژانس‌هاي مسافرتي است و سر و كارش با طبيعت‌گردي است، ادامه مي‌دهد: به دليل اينكه محل كارم از خانه دور بود، مادر زنگ مي‌زد و مدام بي‌قراري مي‌كرد. غروب كه مي‌شد حالش بد بود و به دفعات اين اتفاق افتاد تا اينكه يك روز با من صحبت كرد و بعد از چند دقيقه مجدد تماس گرفت. به او مي‌گفتم كه من ۵ دقيقه پيش با شما صحبت كردم، اما مادر مي‌گفت من ۵ دقيقه پيش زنگ نزدم و اين موضوع تكرار شد تا با خواهر و برادرم صحبت كردم و به اين نتيجه رسيديم كه بايد به پزشك مراجعه كنيم، اما نمي‌دانستيم كه بيماري آلزايمر به چه تخصصي مربوط مي‌شود؟ در نهايت از چند نفر مشاوره گرفتيم و به پزشك اعصاب و روان مراجعه كرديم و تشخيص بيماري دمانس را دادند و گفتند بايد به دكتر مغز و اعصاب مراجعه كنيم» .

فرشته با بيان اينكه بعد از چند ماه از متوجه شدن بيماري مادر از شغل خود دست كشيدم، مي‌گويد: «اولين موضوعي كه وجود داشت اين بود كه تشخيص به موقع براي هيچكس وجود ندارد. يكي از چيزهايي كه وجود ندارد آموزش درست در رابطه با بيماري‌ها و تشخيص به موقع است. بسياري از مواقع كه بيمار از دست مي‌رود به اين دليل است كه نمي‌دانيم چه اتفاقي براي او رخ مي‌دهد».

وي در ادامه صحبت‌هايش نسبت به وضعيت پوشش بيمه‌اي بيماري دمانس انتقاد مي‌كند و ادامه مي‌دهد: «متاسفانه حمايت‌هاي پوشش بيمه‌اي در بسياري از موارد وجود ندارد؛ به طور مثال زماني كه مادر مي‌خواست MRI همراه با تزريق دارو انجام دهد، حدود ۳ ميليون و ۵۰۰ هزار تومان در سال ۹۷ پرداخت كردم و هيچ بيمه‌اي اين را نپذيرفت، حتي به ما كه تحت پوشش ارتش هستيم گفتند ما همچين پوششي نداريم. ممكن است من توانايي پرداخت اين رقم را داشته باشم، اما افراد ديگري هستند كه توانايي پرداخت اين هزينه را ندارند». 

فرشته با بيان اينكه داروهاي خارجي اين بيماري تحت پوشش بيمه نيست، مي‌افزايد: «من از ۲۴۰ هزارتومان براي خريد اين دارو هزينه كرده‌ام كه در اين اواخر يك بسته دارو كه فقط براي ۱۴ روز است ۴۸۰ هزار تومان هزينه شده است».

 در اين راستا بهاره محمدجعفر- جانشين مسئول فني مركز روزانه انجمن آلزايمر (قاصدك) و كارشناس ارشد روانشناسي تربيتي با اشاره به مسائل ذكر شده به سلام دكتر مي‌گويد: اين بيماري تحت پوشش بيمه نيست. يكي از كارهايي كه دولت‌ها بايد انجام دهند اين است كه گروه‌هايي تشكيل شود تا براين اساس از مراقبين افراد مبتلا به بيماري آلزايمر حمايت شود و به طور كلي بيمه تامين اجتماعي درمان برخي از بيماري‌هاي مراقبين را رايگان در نظر بگيرند؛ همچنين برخي از خدمات بيمه تامين اجتماعي براي افراد مبتلا به بيماري دمانس تحت نظر پوشش بيمه نيست و اين درحاليست كه خانواده‌هاي اين افراد تحت فشار مالي هستند و به دليل طولاني بودن بيماري از كارشان كناره‌گيري كرده‌اند كه اين مسائل به فشار مالي آنها اضافه مي‌كند. 

اغلب داروهاي بيماران آلزايمري خارجي و تجت پوشش بيمه نيستند

وي با تاكيد بر اينكه بيمه‌ها مي‌توانند درمان‌ها و داروها و خدمات اين بيماري را تحت پوشش قرار دهند تا فشاري كه بر روي اين نوع خانواده‌ها وجود دارد كمتر شود، ادامه مي‌دهد: به طور كلي تقريبا بيشتر داروهايي كه بيماران مبتلا به بيماري دمانس استفاده مي‌كنند، داروهاي خارجي هستند كه بيمه هزينه اين داروها را پرداخت نمي‌كند و خانواده‌ها مجبورند آنها را با هزينه آزاد تهيه كنند. حال اگر همه داروهاي بيماري دمانس تحت پوشش بيمه قرار گيرد به خانواده‌ها كمك بسيار زيادي مي‌شود، زيرا زماني كه فردي مبتلا به دمانس مي‌شود، خانواده و به ويژه مراقبين اصلي او مانند همسر يا فرزندان، مجبورند به طور كلي خود را بازنشسته كنند و از آنجايي هم كه يك نفر به تنهايي نمي‌تواند از پس مراقبت از اين بيماران برآيد بايد ساير اعضاي خانواده نيز حمايت كنند كه در اين حالت مجبور هستند به نوعي ساعت‌هاي كاري خود را كم كنند يا به نوعي از كارشان استعفا دهند و از فرد مبتلا نگهداري كنند. 

عدم وجود پرستاران خانگي متخصص و آموزش ديده؛ درد مضاعف خانواده‌ها 

محمدجعفر يادآور مي‌شود: اگر هم فرد مراقب از كار خود استعفا ندهد مجبور است براي فرد مبتلا مراقب بگيرد. اين درحاليست كه اكنون افرادي هم كه به عنوان مراقب به منزل اين بيماران اعزام مي‌شوند به طور كلي آگاهي از بيماري دمانس ندارند و آموزشي در اين راستا نديده‌اند. بنابراين نمي‌توانند به درستي از فرد مبتلا مراقبت كنند و اين مجموعه، زنجيره‌اي معيوب است؛ حال اگر بيمه، بيماري آلزايمر را پوشش دهد و خدماتي كه به خانواده فرد مبتلا و فرد مبتلا به دمانس ارائه شود كه تحت پوشش باشد تا خانواده بتواند از اين خدمات استفاده كنند اين موضوع مي‌تواند بسيار تاثيرگذار باشد. 

وي با بيان اينكه در حال حاضر يكي از مسائلي كه خانواده‌ها از آن شكايت دارند، نبود مراكز نگهداري براي بيماران مبتلا به آلزايمر در ايران است، يادآور مي‌شود: مراقبيني كه توسط شركت‌هاي پرستاري براي مراقبت از اين بيماران اعزام مي‌شوند حتما بايد آموزشهاي لازم را ببيند به اين دليل كه رفتار نادرست مراقبين باعث مي‌شود فرد مبتلا را دچار ترس شود و همين باعث رفتار پرخاشگرايانه او شود. معمولا، همين مسئله تاثير مستقيم به خانواده وارد مي‌كند و جو خانه را بر هم مي‌زند پس به دليل نداشتن آگاهي، موجب اذيت خانواده و فرد مبتلا مي‌شود.

در عين حال از فرشته درباره نحوه نگهداري و مراقبت از مادرش مي‌پرسم كه مي‌گويد: «سال اول خودم از او مراقبت مي‌كردم، اما به دليل اينكه اين بيماري بسيار طاقت‌فرساست و به تنهايي يك نفر نمي‌تواند از پس نگهداري فرد مبتلا به دمانس بربيايد به همين دليل براي او پرستار گرفتم.» 

وي كه طي اين سه سال تاكنون براي نگهداري از مادرش از سه مركز خدمات پرستاري درخواست نيرو كرده است، مي‌گويد: «هر سه مركز نيروي كارآمد نداشتند. اصلا كلمه پرستار بايد از روي اين افراد برداشته شود. تمام اين افراد مراقبيني هستند كه بسياري از آنها آموزش نديده‌اند. من دو سال گذشته كه تا پيش از شيوع كرونا مادر را به انجمن آلزايمر مي‌بردم تقاضا دادم بهزيستي حداقل در قالب اعزام نيرو براي افراد در منزل برنامه داشته باشد و شايد بهتر باشد كه به دليل كرونا نيرويي باشد كه در منزل به اين افراد آموزش‌هايي دهد. اكنون متاسفانه نيروها كارآمد نيستند و نمي‌دانند فرد مبتلا به آلزايمر يعني چه؟ حتي من تاكيدم اين بوده كه نيرويي كه مراكز مي‌فرستند حداقل سواد را داشته باشند اما وقتي به منزل مي‌آيند داروها را به مادرم جابه‌جا مي‌دهند. بارها اتفاق افتاده است كه داروها را باوجود آموزش‌هايم به مادر اشتباه داده‌اند و اين بزرگترين چالش ماست، زيرا اشتباه دادن داروها عوارض بسيار زيادي دارد.»

آلزايمر؛ بيماري پنهاني كه دير تشخيص داده مي‌شود

اما محمدجعفر، جانشين مسئول فني مركز روزانه انجمن آلزايمر در بخش ديگري از سخنان خود با بيان اينكه بيماري آلزايمر نوعي بيماري مغزي است كه مشكلات زيادي براي فرد به وجود مي‌آورد، مي‌گويد: مغز بسيار پيچيده است و تا زماني كه اطرافيان متوجه بيماري فرد شوند، مقداري زمان‌بر است و در افراد متفاوت است، از آنجايي كه افراد تحصيل كرده به راحتي مي‌توانند اين مسئله را پنهان كنند و زماني خانواده متوجه مي‌شود كه بيماري پيشرفت كرده و در مراحل اوليه بيماري است كه ديگر فرد در انجام كارهايش ناتوان مي‌شود و قادر به پنهان كردن بيماري از اطرافيان نيست.

وي بيان مي‌كند: آلزايمر مانند يك تيغ دولبه است كه يك لبه آن بيمار را زخمي مي‌كند و لبه ديگر آن اطرافيان را زحمي مي‌كند؛ مخصوصا زماني كه مراقبين احساس مي‌كنند كه ديگر آينده روشني در مقابلشان نيست و عزيزشان جلوي چشمان‌شان ذره ذره آب مي‌شود و توانايي‌هايش را از دست مي‌دهد.

وي ادامه مي‌دهد: دمانس انواع مختلفي دارد كه يكي از آنها “آلزايمر” است؛ در آلزايمر اغلب حافظه اخير دچار آسيب مي‌شود. ممكن است در سن بالاي ۶۵ سالگي افراد دچار اين بيماري شوند.

محمدجعفر با اشاره به علائم و نشانه‌هاي بيماري تاكيد مي‌كند: افراد عوامل خطر را جدي بگيرند و با مشاهده اولين نشانه حتما به انجمن آلزايمر مراجعه كنند و با انجام تست شناختي و بررسي لازم هر چه زودتر بيماري را كنترل كنند. 

انكار بيماري؛ معظلي كه خانواده‌ها با آن كلنجار مي‌روند

اين روانشناس خاطرنشان مي‌كند: در مرحله اوليه بيماري آلزايمر يكي از مسائلي كه خانواده‌ها با آن روبرو هستند، مسئله پذيرش است. اغلب در مرحله اول بيماري خانواده‌ها بيماري را انكار مي‌كنند و نمي‌خواهند بپذيرند كه پدر، مادر يا همسرشان دچار دمانس شده است. به طور كلي خانواده از اين بيماري ترس و اضطراب دارد. البته در مراحل اوليه بيماري نيز ممكن است فرد مبتلا هم بيماري خود را انكار كند و اختلالات رفتاري داشته باشد، لذا اينكه خانواده بتواند با اين اتفاقات كنار بيايد زمان‌بر است.

رابطه افسردگي با بيماري دمانس

جانشين مسئول فني مركز روزانه انجمن آلزايمر با اشاره به اينكه در افرادي كه دچار آلزايمر هستند، افسردگي نيز مشاهده مي‌شود، مي‌افزايد: اين افسردگي مي‌تواند قبل از شروع بيماري وجود داشته باشد يا زماني كه فرد دچار بيماري مي‌شود نيز دچار افسردگي هم شود چراكه مي‌داند توانايي‌هاي خود را از دست داده و افسرده مي‌شود. همچنين به وفور در افراد مبتلا به بيماري دمانس ديده مي‌شود كه انگيزه و علاقه‌شان براي انجام كارها كاهش يافته است، به مرور دچار مشكلات ارتباطي مي‌شوند و با پيشرفت بيماري، به مرور زمان در انجام كارها ناتوان مي‌شوند و نياز به يك مراقب تمام وقت دارند.

وي اظهار مي‌كند: ممكن است فرد در مراحل اوليه از اتفاقاتي كه براي او رخ داده خشمگين شود و همه واكنش‌هاي او به صورت پرخاشگرانه باشد، اما با پيشرفت بيماري، فرد به دليل اينكه نمي‌تواند مسائل را رسيدگي كند، دچار بي‌قراري خواهد شد. اين بيماري در همه افراد به يك شكل بروز پيدا نمي‌كند، برخي افراد را مي‌بينيم كه بسيار فعال مي‌شوند و برخي هم كناره‌گيري مي‌كنند لذا در افراد مختلف اين بيماري متفاوت است.

مقايسه بيماري دمانس با دوران سالمندي

اين روانشناس در ادامه به مقايسه بيماري دمانس با دوران سالمندي اشاره مي‌كند و با بيان اينكه بيماري دمانس با دوران سالمندي كه حافظه افراد تاحدودي ضعيف و سرعت پردازش اطلاعات‌ كند مي‌شود، متفاوت است، مي‌گويد: اگرچه در دوران سالمندي قدرت حافظه و پردازش اطلاعات كم مي‌شود، اما اگر فرد بخواهد موضوعي را به ياد آورد، توانايي آن را دارد. حتي اگر قرار است مبحثي را هم بياموزد، يادگيري صورت مي‌گيرد؛ اما با سرعتي كمتر از سنين جواني، اما افرادي كه دچار بيماري آلزايمر و دمانس مي‌شوند يادگيري در آنها مختل مي‌شود زيرا حافظه اخير به طور كامل از بين مي‌رود و فرد نمي‌تواند برخي مسائل را در حافظه ثبت كند و به مرور زمان بعد از آسيب‌ديدگي حافظه اخير، حافظه كوتاه‌مدت فرد نيز تحت تاثير قرار مي‌گيرد و بعد از مدتي هم حافظه درازمدت با پيشرفت بيماري دچار اختلال مي‌شود.

تغييرات مغز در اثر بيماري دمانس و آلزايمر

وي با بيان اينكه دمانس جزئي از روند طبيعي افزايش سن و پيري نيست، كاهش سلول‌هاي مغزي، كوچك شدن اندازه مغز و تجمع پروتئين‌هاي غيرطبيعي، جدا شدن فيبرهاي عصبي، كاهش توليد انتقال‌دهنده‌هاي عصبي، عدم انتقال پيام‌ها از يك سلول به سلول‌هاي ديگر و مرگ سلولي را از تغييراتي كه در اثر بيماري دمانس و آلزايمر در مغز رخ مي‌دهد عنوان مي‌كند. 

محمدجعفر با اشاره به دمانس عروقي خاطرنشان مي‌كند: در دمانس عروقي تنگ شدن و سخت شدن عروق خوني به دليل رسوب كلسترول، باعث اختلال در حافظه مي‌شود. زماني كه در افراد سخت و تنگ شدن عروق خوني و رسوب كلسترول ايجاد مي‌شود، فرد دچار سكته‌هاي مغزي و قلبي مي‌شود و در صورت تكرار اين اتفاق، نوعي دمانس و اختلال در حافظه رخ مي‌دهد.

آيا بيماري آلزايمر ارثي است؟

جانشين مسئول فني مركز روزانه انجمن آلزايمر درخصوص ارثي بودن بيماري آلزايمر نيز به ارائه توضيحاتي مي‌پردازد و مي‌افزايد: در صورتي كه ژن‌ها به صورت غالب باشند؛ به اين معني كه فرد زير سن ۵۰ سالگي به اين بيماري مبتلا شود، تا ۵۰ درصد، آن ژنها تاثيرگذارند، اما در صورتي كه فرد از بعد از سن ۶۵ سالگي مبتلا به آلزايمر شود، مي‌توان گفت ۵ تا ۶ درصد عوامل ژنتيكي نقش دارند.

كرونا چقدر در ابتلا افراد به بيماري دمانس نقش دارد؟

وي در ادامه اين گفت‌وگو به تاثير شيوع بيماري كرونا بر ابتلاي افراد به بيماري دمانس اشاره مي‌كند و اينطور توضيح مي‌دهد: طبق تحقيقات انجام شده، بعد از دوران كرونا موج دمانس در جهان فراگير مي‌شود، زيرا با ورود كرونا همه‌گيري دمانس افزايش پيدا كرد و سازمان جهاني بهداشت بايد اكنون بودجه‌اي را به اين موضوع اختصاص دهد. همچنين طبق تحقيقات انجام شده، اثرات كرونا روي سيستم عصبي زياد بوده و علائم دمانس و آسيب شناختي مغز را تسريع كرده است.

بنابر اظهارات محمدجعفر، تحقيقات درخصوص ارتباط كرونا با بيماري آلزايمر در حال انجام است و هنوز نتايج دقيقي از اين موضوع به دست نيامده است، اما بايد مردم نسبت به اين بيماري آگاه باشند، علائم دمانس و بيماري آلزايمر را بشناسند تا در مواجهه با اين بيماري، از متخصصان و مشاوران خدمات دريافت كنند و از اين بيماري شرم نداشته باشند؛ چراكه اغلب شرم از اينكه افراد دچار اختلال در حافظه هستند باعث مي‌شود بيماري خود را انكار كنند و پيگير دريافت خدمات مشاوره‌اي نباشند، اين درحاليست كه پيشگيري بهتر از درمان است و تشخيص به موقع موجب كنترل بيماري مي‌شود و فرد مي‌تواند استقلال خود را حفظ كند. 

هر هفت دقيقه يك نفر به دمانس مبتلا مي‌شود

جانشين مسئول فني مركز روزانه انجمن آلزايمر با بيان اينكه باتوجه به شرايط موجود، پيش‌بيني‌ها حاكي از آن است كه با شيوع دمانس تا سال ۲۰۳۰، افراد مبتلا به اين بيماري از ۵۵ ميليون نفر به ۷۸ ميليون نفر مي‌رسند و هزينه بيماري به ۲.۸ تريليون دلار تا سال ۲۰۳۰ خواهد رسيد، خاطرنشان كرد: براساس مطالعات انجام شده، در حال حاضر هر هفت دقيقه يك نفر در ايران به دمانس مبتلا مي‌شود و اكنون بيش از ۸۰۰ هزار نفر با اين بيماري زندگي مي‌كنند كه تنها ۱۰ درصد آنها تشخيص مي‌گيرند.

عوامل موثر در ابتلا به بيماري دمانس

وي در ادامه به عوامل خطري كه فرد را به بيماري آلزايمر يا همان دمانس مبتلا مي‌كند اشاره مي‌كند و معتقد است كه سبك زندگي، چاقي، فشار خون بالا، چربي و كلسترول و قند بالا، عدم تحرك جسمي، مصرف الكل، افسردگي و انزوا، مصرف دخانيات، تغذيه نامناسب، مصرف زياد شكر و نمك و فست فودها، مشكلات شنوايي، زندگي در محيط‌هايي با آلودگي هواي بالا، سن بالا و ضربه سر مي‌تواند از عوامل خطري باشد كه فرد را به اين بيماري مبتلا كند و كنترل اين عوامل مي‌تواند باعث جلوگيري از ابتلا به اين بيماري شود.

محمدجعفر با اشاره به اينكه گفته مي‌شود زنان بيشتر در معرض خطر ابتلا به دمانس هستند، اظهار كرد: زماني كه افراد متوجه مي‌شوند حافظه‌شان ضعيف شده و به افسردگي مبتلا شده‌اند و ديگر علاقه به معاشرت با ديگران ندارند، به نوعي افسرده مي‌شوند لذا بايد اين افسردگي درمان شود. چراكه افسردگي موجب ابتلاي افراد به بسياري از بيماري‌ها از جمله دمانس مي‌شود. 

انتهاي پيام